Dorota urodziła się 25 stycznia 1347 r. w Mątowach Wielkich koło Malborka jako siódme z kolei dziecko w rodzinie osadników holenderskich. Od najmłodszych lat miała zamiłowanie do pokuty, które chciała zrealizować w życiu zakonnym, lecz bezskutecznie. W wieku szesnastu lat, została wydana za płatnerza gdańskiego, Adalberta (Wojciecha), prowadzącego zgoła odmienne życie mieszczańskie. Na dziewięcioro urodzonych dzieci, epidemie i koleje losu przeżyła tylko jedna córka, która wstąpiła do klasztoru mniszek w Chełmnie.
Od roku 1384 wiele pielgrzymuje, m. innymi do Rzymu, kiedy to podczas podróży umiera jej mąż. Po powrocie przenosi się do Kwidzynia, gdzie powierza swój duchowy rozwój Janowi z Kwidzynia. Spisywał on łaski Doroty, zebrane pod wspólnym tytułem Septililium. W maju 1393 r. podejmuje przy katedrze życie w rekluzji. Umiera po kilkunastu miesiącach surowej pokuty dnia 25 czerwca 1394 r. Kult Doroty rozpowszechniony po ziemi warmińskiej i chełmińskiej wyznaczały nie tylko łaski, ale i osobistości nawiedzające jej grób (np. król Władysław Jagiełło po zwycięstwie pod Grunwaldem). Błogosławioną została dopiero w 1976 roku.
12. grudnia 2024
» Teksty czytań z dnia «
» Liturgia godzin na dziś «
Komentarz do Ewangelii
Gwałt, o którym mówi Jezus to przebojowość przebaczania, miłosierdzia i służby
Dorotowo:
Niedziela: 9:00, 11:00 i 18.00
Dni Powszednie: 18:00
Majdy:
Niedziela (lipiec-sierpień): 12:30