Chrzest

Modlitwa rodziców przed chrztem dziecka

Stworzycielu nieba i ziemi, postanowiliśmy, by nasze dziecko przyjęło sakrament chrztu świętego. Prosimy Cię, wzmocnij naszą wiarę, abyśmy zrozumieli Twoją wielka miłość, jaką dziecku naszemu okażesz w tym pierwszym i najpotrzebniejszym sakramencie. Przyrzekamy pobożnie uczestniczyć w obrzędach i modlić się gorliwie o godne wypełnienie obowiązków, jakie przy chrzcie świętym podejmujemy. Amen.

Tekst zaczerpnięty z: Ks. Dr Artur Oględzki, "Co należy wiedzieć przed chrztem dziecka?" Olsztyn 2003 r

Teologia chrztu

Co to jest chrzest?

Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, który gładzi grzech pierworodny - daje nam życie nadprzyrodzone i czyni nas członkami Kościoła Katolickiego.

Chrzest jest pierwszym sakramentem. Przed chrztem bowiem nie można przyjąć żadnego sakramentu. Chrzest jest też najpotrzebniejszym sakramentem. Kto bowiem nie przyjmie sakramentu chrztu, nie może uzyskać zbawienia według słów Pana Jezusa: „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego” (J 3,5).

Kościół katolicki udziela chrztu świętego, posłuszny rozkazowi Zbawiciela: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28, 19). Sakramentu chrztu udzielają w sposób uroczysty biskupi i kapłani, a za ich zezwoleniem także diakoni. W nagłej potrzebie może ochrzcić każdy człowiek, nawet niechrześcijanin, musi mieć jednak zamiar czyli intencję rzeczywiście ochrzcić, czyli spełnić to, co spełnia Kościół udzielając chrztu świętego. Do chrztu uroczystego, którego udziela biskup, kapłan lub diakon, używa się wody zwykłej, którą poświęca się przed samym chrztem. W razie nagłego wypadku można użyć zwykłej nie poświęconej wody.

 Chrzest daje łaskę uświęcającą, a tym samym gładzi grzech pierworodny, u dorosłych zaś także wszystkie grzechy przed chrztem popełnione; odpuszcza również całą karę za popełnione przed chrztem grzechy, tak doczesną jak i wieczną. Dlatego słusznie nazywamy chrzest Sakramentem Odrodzenia w Chrystusie. Przez chrzest stajemy się członkami Kościoła Chrystusowego i możemy korzystać ze wszystkich łask, jakie Pan Jezus zostawił w Kościele, a które są nam potrzebne do uświęcenia się

Chrzest wyciska wreszcie na duszy ludzkiej znak czyli znamię. Dlatego chrzest można przyjąć tylko raz w życiu. Chrzest może przyjąć każdy nieochrzczony, tak niemowlę, jak i dorosły człowiek. Człowiek dorosły musi pragnąć przyjąć ten sakrament, poznać główne prawd wiary Chrystusowej i uwierzyć w te prawdy, a także wzbudzić żal za grzechy przed chrztem popełnione. Przy chrzcie otrzymujemy imię Świętego, który ma być nam w życiu wzorem i patronem.

Praktyczne wskazania

1. Odpowiednio wcześniej skontaktować się z proboszczem, aby ustalić datę chrztu i termin spotkania przed ceremonią.
2. Przygotowanie duchowe polega na modlitwie za dziecko w dniach poprzedzających chrzest i odbycie spowiedzi św.
3. W tygodniu poprzedzającym odbywa się spotkanie rodziców i chrzestnych, w trakcie którego wypełniane są księgi i wyjaśniana liturgia sakramentu.
4. Na spotkanie rodzice przynoszą akt urodzenia, a chrzestni zaświadczenie z parafii zamieszkania, potwierdzającą, że mogą pełnić godność ojca lub matki chrzestnej. Rodzicami chrzestnymi mogą być tylko praktykujący i wierzący katolicy.

Warunki, jaki musi spełnić osoba dopuszczona jako chrzestna określa kanon 874 Kodeksu Prawa Kanonicznego:

§ 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
1. Jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencje pełnienia tego zadania;
2. Ukończył 16 lat, chyba, ze biskup diecezjalny określił inny wiek, albo proboszcz lub szafarz jest zdania, ze słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
3. Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaka ma pełnić;
4. Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
5. Nie jest ojcem lub matka przyjmującego chrzest.